ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ

Όταν θέλω ν αραξω λίγο με την πάρτη μου 

Κ να βρω καταφύγιο απ τη βαβούρα κ την εκλεπτυσμένη χαζομάρα 

Πέφτω ξανά κ ξανά στους Πινκ Φλουντ για την τελειότητα 

Στον Αγγελακα για τα υπαρξιακά 

Στα παλιά ματς της ΑΕΚ για την καυλα 

Στον Καββαδία για το ταξίδι 

Στο Νικολαΐδη για τις φαντασιώσεις 

Στα Ημισκουμπρια για την παιδική μου ηλικία 

Παίρνω κουράγιο έτσι γιατί έχω ν αντιμετωπίσω πολύ δηθενια 

Από φαφλαταδες αναρχικούς 

Από βολεμενους αριστερούς 

Από ποζερια μπαχαλους 

Από επαγγελματιες θεωρητικους 

Από ραπεραδες της πουτσας 

Από διανοούμενους του ίντερνετ 

Από γυναίκες ρεπλίκες 

Από γλάστρες της τηλεόρασης 

Από εργάτες χωρίς συνείδηση 

Από ανθρώπους χωρίς ανθρωπιά 

Από σιχαμενους πατριώτες 

Από οπαδούς χωρίς πάθος για την ομάδα 

Κ κάπου εκεί πνίγομαι, ασφυκτιω κ φορτωνω 

Επειδή πρέπει να κολυμπαω στο ίδιο ρεύμα 

Κ αντί να ουρλιαξω το Αντε Γαμηθειτε που θέλω 

Πρέπει να ηρεμώ, γιατί αλλιώς θα τρώω αέρα 

Οπότε χρειάζομαι ένα καταφύγιο 

Και πέφτω ξανά κ ξανά...