ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ

Εθισμένοι στο απλό κ στο ωραίο

                                               Τρομαζουμε στο θέαμα της πραγματικοτητας

Και καβαλαμε το ροζ συννεφάκι της ονειρωξης για  ζωή

Αλλά κάποιες φορές βρέχει και όπως τα μυρμήγκια τρέχουν να κρυφτούν στις σταλες της βροχής

Έτσι κ εμείς κρυβόμαστε για να μην μας βρεξουν οι σταλες του αδικοχαμένου αίματος

Η ζάχαρη κ η κουβερτούρα γάλακτος αλλοιωνουν την ξινισμενη γεύση του οισοφάγου

Γεύση που προκαλείται κατευθείαν από την ανάγκη μας για μπανιστηρι σε κάθε γωνιά του κόσμου

Αλλά αυτό δεν είναι ωραίο ούτε απλό

Δεν το θέλουμε

Απλά ηδονιζομαστε κρυφά μέσα απ τις τσέπες, κάτω απ τις φούστες.

Γελάμε για ότι δεν τυχαίνει σε μας

Μέχρι να ρθει ένα κύμα

Τότε αρχίζουμε τις πιπες σε όποιον θεό βρούμε εύκαιρο

Και υιοθετουμε παιδιά απ την άξιον ειντ γιατί μπορούμε λέει το σκαι κ η εκκλησία της ελλάδος

Και ξεχνάμε γαμω το σπίτι μας

πιο εύκολα από ότι γαμιομαστε,  τρώμε ή κοιμόμαστε

Ξεχνάμε γιατί είναι απλό και ωραίο

Και εμείς είμαστε εθισμένοι σε αυτό. 

ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΞΙΖΕΙ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ

 

Οτιδήποτε αξίζει σ αυτή τη ζωή βρωμαει ιδρώτα νύχτα και πόνο

Κι οι πληγωμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο

Το κακό με την άμμο και τα παλάτια

Δεν είναι ότι γκρεμίζονται εύκολα

(Είναι ανόητος και αυταπατάται όποιος πιστεύει ότι αυτό που χτίζει αντέχει)

Είναι ότι σου μπαίνει η άμμος στα μάτια

Κι έτσι τυφλώνεσαι κι οδηγείσαι στην πιο πάνω παρένθεση

Ερμαια σε τυχαιότητα και αυτοέκθεση

Μονολογούμε μοιρολογώντας δοξασμένους καιρούς και πάλι

Αννα όσο κι αν κλαις δε γεμίζει το γαμημένο τσουβάλι

Και το χακί περιμένει την κατάλληλη εποχή για τις διακοπές

Κι οι εργοδότες ξερογλείφονται για νέα μουνάκια εκτοξεύοντας απειλές

Σε σένα μαλάκα κουβάλα

Χάθηκε η μπάλα απ τη μικρή χτες

Φορτώσου τώρα κοινωνικές προκαταλήψεις ανωμαλίες και ενοχές

Μακάρι να γραφα τόσο εκλεπτυσμένα και πεζά με σουρεαλιστικές παρομοιώσεις

Κάπως έτσι γράφω βασικά αλλά στ αρχίδια μου αν γι αυτο με πληρώσεις

Θέμα παρεξηγημένο και παρεξηγήσιμο η πληρωμή στην τέχνη

Κι αν γράψω ένα σουξε και πάρω λεφτά αυτό με κάνει λοιπόν καλλιτέχνη;

Ή πρέπει οι παρουσιάσεις μου να γίνονται μέγαρο ή μηχανουργείο;

Ωστε ή οι αστοί ή οι προλετάριοι να με θεωρούν δήθεν και γελοίο;

Μακάρι γέλιο και σάτιρα να χάριζα απλόχερα

Μίξη Μοντυ Παιθον με Βέγγο

Μα είμαι πιόνι απο Λέγκο ξεκάθαρα φλου

Ποτέ δεν έμαθα να παίζω Στρατέγκο

Στο ίδιο έργο θεατές φθηνοί νωθροί υποστηρικτές

Πρεζάκια αισθημάτων και σταγόνων ελευθερίας

Ας ειν καλά οι τραγουδιστές οι σκηνοθέτες οι ποιητές

Που τα γαμησια έχουν άρωμα γλυκιάς αθανασίας